कामचुकार माणसाच्या हातून कधीच चूक घडत नाही…!

If someone tells us that a lazy person never makes a mistake, we immediately frown. The first thought that crosses our mind is, “Why is this advice being directed at me?” Often, even when someone can’t find a major mistake in the work we’ve done with great care, they still offer us advice in a sarcastic manner.

• In my opinion, there are primarily three types of people when it comes to handling tasks. The first group focuses on the task at hand, works with concentration, believes in what they are doing, and carries out their work with devotion.
• The second group is plagued by doubt, wondering, “Why was this task assigned to me?” and is burdened by fear, thinking, “Will I be able to complete this task?” They become discouraged even before they start.
• The third group is filled with fear even before they begin, worrying that they will make countless mistakes, and they rush to seek help from others.
• However, the way the task is assigned also plays a significant role. The pressure of the assignment can cause many to make mistakes repeatedly. Just as it’s expected that one should be positive when showing eagerness to work, the person assigning the task should also create a positive and enthusiastic environment. This approach greatly reduces the likelihood of mistakes.
• Instead of giving a negative example like “A lazy person never makes a mistake,” it would be more positive to assert, “Only those who work make mistakes.” This encourages a crowd of people eager to work to gather around you.

कामचुकार माणसांच्या हातून कधीच चूक घडत नाही असं आपल्याला कुणी सांगितलं तरी आपल्या कपाळावर आठ्या पडतात. तो हा उपदेश नेमका आपल्याला का करतोय ? हा प्रश्न पहिल्यांदा आपल्या मनात उमटतो. तर बऱ्याचवेळा आपण अतिशय काळजीपूर्वक केलेल्या कामातून ढोबळ चूक देखील कुणाला काढता येत नसेल तरी देखील उपरोधिकपणे तो आपल्याला उपदेश देतो.

• समोर पुढ्यात आलेल्या कामाकडे पाहणाऱ्या माणसांमध्ये प्रमुख तीन प्रकार आहेत, असं माझं मत आहे. पहिल्या प्रकारात पुढ्यात आलेल्या कामाप्रति एकाग्र होवून आपण जे काही करतोय त्यावर विश्वास ठेवून श्रद्धापूर्वक काम करणारा एक वर्ग आहे.
• तर दुसऱ्या प्रकारात हे काम आपल्यालाच का दिले असावे ? या शंकेने ग्रस्त होत “आता हे काम आपल्याकडून पूर्ण होईल का ?” या भीतीने अगोदरच अवसान घात करून घेणारा दुसरा वर्ग आहे.
• तर तिसऱ्या प्रकारात कामाला हात लावण्यापूर्वीच आपल्याकडून असंख्य चुका होणार या भीतीने दुसऱ्याच्या मदतीसाठी धावा करणारा तिसरा भित्रा वर्ग असतो. पण मुळात काम सांगणारा माणूस कोणत्या पध्द्तीने सांगतोय यावर देखील प्रत्यक्ष काम करताना येणाऱ्या दडपणामुळे अनेकांकडून वेळोवेळी चुका घडतात.
• जसं काम करण्याची उत्सुकता दाखविताना नेहमी सकारात्मक असावं अशी अपेक्षा केली जाते. त्याबरोबरच काम करवून घेणाऱ्याने देखील अतिशय उत्साहाने आणि सकारात्मक वातावरणात काम करवून घेतले तर नक्कीच कामातील चुका कमी झाल्याचे दिसून येते. त्यामुळे “कामचुकार माणसांच्या हातून चूक होत नसते” असं नकारात्मक उदाहरण देण्यापेक्षा “जो काम करतो त्याच्याच हातून चुका घडतात” असं सकारात्मकपणे ठासून सांगितले तर नक्कीच काम करण्यासाठी उत्सुक असणारी गर्दी तुमच्याभोवती झालेली तुम्हाला पहायला मिळते.

:-Mukund Madhukar Hingne.