“दयाबुद्धीचा जन्म हा संवेदनशीलतेतून होतो…!“

Feeling pity, compassion, or empathy for someone indicates that you are sensitive. Because only sensitive people possess compassion. As long as seeing the suffering of others makes us feel concerned for them and urges us to lend a helping hand, our sensitivity is actively functioning. When the pain of others no longer affects us in the slightest, we must understand that our sensitivity has died. Whether it is the sensitivity of an individual or society, as long as it exists, we can say that the person or society has preserved their humanity. If sensitivity is destroyed, there will be no difference between a human and a wild beast.

• Sensitivity is a very selfless and pure feeling of love. It is a loving command that our mind gives us to help someone in their time of sorrow or difficulty. Naturally, our mind is inspired by a deep, inner strength to give this command, and that strength is called sensitivity.
• The power of sensitivity, deep within the mind, is a source of positive energy. People who consistently maintain a positive outlook towards others have an abundance of sensitivity within their hearts. It is from this sensitivity that compassion and empathy towards others are born. These are links in a chain, and if even one link is broken, the entire chain falls apart. Therefore, it is essential not to let this chain break – in other words, we must not allow negativity to hammer away at any link in the chain.
• For example, if you are walking along the road and see small children on the sidewalk distressed from hunger, no matter how busy you are, pause for a moment and think if you can get them something to eat. You will see hope in their tear-filled eyes, a hope they place in you. If someone’s livelihood depends on begging, and they are simply pretending to need help, it may not make much of a difference if you don’t help them. However, always help those who are genuinely in need. Once you develop the habit of helping others, your eyes will also learn to recognize true need.
• A woman’s cry for help when in distress speaks to her sincerity. Recognize that inner voice. People who make a show of needing help are, in truth, carriers of negativity. Running to their aid is like inviting trouble upon yourself because they will turn the assistance they receive into a spectacle. These “exhibitionist” people never evoke your sensitivity or compassion. Therefore, be assured that your help will always reach the right person. Listen to your heart and help others in their time of need. Your help will certainly find its way into the hands of those who truly deserve it. 🙏🙏

एखाद्या बद्दल कणव, दया, करुणा निर्माण होणे हे तुम्ही संवेदनशील असल्याचे स्पष्ट करते. कारण जी माणसे संवेदनशील असतात अशाच माणसांच्या अंगी दयाबुद्धी असते. जोपर्यंत इतरांचे दुःख पाहिल्यावर आपल्याला त्यांच्याबद्दल काळजी वाटते. त्यांना मदतीचा हात द्यावासा वाटतो तोपर्यंत आपल्यामधील संवेदनशीलता अधिक वेगाने कार्यरत असते. ज्यावेळी इतरांच्या दुःखाचा आपल्यावर यत्किंचितही परिणाम होणार नाही, त्यावेळी आपल्यातील संवेदनशीलता संपली आहे असं समजायला हवं. संवेदना ही एका माणसाची असो किंवा समाजाची असो, जोपर्यंत ती अस्तित्वात असेल तोपर्यंतच व्यक्ती किंवा समाजाने आपले माणूसपण राखले असं म्हणता येईल. संवेदनाच नष्ट झाली तर माणूस आणि हिंस्त्र पशुमध्ये काहीच फरक उरणार नाही.

• संवेदनशीलता ही अतिशय निर्व्याज आणि निर्मळ प्रेमभावना आहे. एखाद्याला त्याच्या दुःखात, अडचणीच्या काळात मदत करण्याबद्दलचा प्रेमळ आदेश आपले मन आपल्याला देते. अर्थात आपल्या मनाला देखील आतली, खोल आतली शक्ती हा आदेश द्यायला प्रेरित करते. ही शक्ती म्हणजेच संवेदनशीलता होय.
• मनाच्या आत, खोलवर असणारी ही संवेदना नावाची शक्ती म्हणजे सकारात्मकतेचा ऊर्जा स्रोत असतो. जी माणसे इतरांबाबत कायम सकारात्मक दृष्टिकोन ठेवतात. अशाच माणसांच्या मनात संवेदनशीलतेचा कायम प्रचंड साठा असतो. यातूनच दुसऱ्यांच्या प्रती दयाबुद्धी, करुणा निर्माण होत असते. ही एकमेकांत गुंफलेली कडी आहे. यातील एका कडीची देखील गुंफण सुटली तर सगळी साखळी तुटते. म्हणूनच या साखळीची कडी तुटू द्यायची नसते. म्हणजेच कडीवर नकारात्मकतेच्या हातोड्याचा घाव बसू द्यायचा नसतो.
• आपल्याला रस्त्याने जाताना फुटपाथवर लहान मुले भुकेने व्याकुळ झालेली दिसली, तर तुम्ही कितीही घाईत असला तरी क्षणभर थांबा आणि त्याला काही खायला मिळवून देता येईल का ? याचा विचार करा. त्याच्या अश्रूंनी डबडबलेल्या डोळ्यांमधून तुमच्याबद्दल निर्माण झालेला आशावाद तुम्हाला दिसेल. ज्यांचा भीक मागणे हा व्यवसायच आहे. अशा ढोंगी लोकांना तुम्ही मदत केली नाही तरी फारसा फरक पडणार नाही. मात्र सच्चा गरजवंताला मात्र अवश्य मदत करा. एकदा का तुम्हाला मदत करायची सवय लागली की खरा गरजवंत ओळखण्याची देखील तुमच्या डोळ्यांना सवय होईल.
• अडचणीत सापडलेल्या महिलेचा आक्रोश तिच्यातील सच्चेपणा सांगत असतो. तो आतला आवाज ओळखा. केवळ मदतीवर ढोंगीपणाने जगणारे लोक हे खरं म्हणजे नकारात्मकतेचे वाहक असतात. त्यांच्या मदतीला धावणे हे आपल्यावर संकट ओढवून घेण्या सारखेच असते. कारण ते मिळणाऱ्या मदतीचा देखील “इव्हेंट” बनवतात. अशा “प्रदर्शनी ” लोकांबद्दल दयाबुद्धी निर्माण करण्यास आपली संवेदनशीलता अजिबात तयार होत नाही. तेंव्हा खात्री बाळगा की आपली मदत ही योग्य ठिकाणीच पोहोचत असते. त्यामुळे आपल्या मनाचे ऐकून इतरांना अडचणीच्या वेळी मदत करा. आपली मदत नक्कीच योग्य व्यक्तीच्या हातात जाईल.🙏🙏

:-Mukund Madhukar Hingne.