It would not be wrong to say that the entire world is currently in a “stressful” state. In the pursuit of a comfortable life, people have created unnecessary problems around themselves, which has made this “stress” spread even more rapidly. The two viruses of competition and ambition have eaten away at the human mind, and as a result, unnecessary pressure from stress has left human life crippled, like being paralyzed. To break free from this vicious cycle, one must adopt a controlled lifestyle and transform the pressure that weighs on the mind into inspiration.

Currently, due to constant competition and ambitions at both home and the workplace, three things are consistently putting pressure on our minds. The first is the belief that “I must succeed.” The second is that “others must treat me well.” And the third, which is equally important, is the expectation that “life should be easy.” Now, to make these three things happen as we desire, people try different approaches. When, despite repeated efforts, even one of these things doesn’t fall into place, the mind starts to feel pressured. Under this pressure, a person either hesitates to take action or, due to continuous failures, becomes trapped in depression. In such a state of despair, they may even contemplate ending their life. At such times, the pressure on our mind must be transformed into

motivation.

“मनावर येणाऱ्या दडपणालाच प्रेरणेमध्ये रुपांतरीत करा…!”

सध्याच्या काळात संपूर्ण जगच “तणावपूर्ण” स्थितीत आहे असे म्हणणे गैर ठरणार नाही. सुखासीन आयुष्याच्या मागे लागलेल्या माणसाने अनावश्यक संकटं स्वतःभोवती निर्माण करून ठेवल्याने हा “तणाव” अधिक तीव्र वेगाने पसरला आहे. स्पर्धा आणि महत्वाकांक्षा या दोन विषाणूंनी माणसाचा मेंदू पोखरून टाकला असून त्यामुळेच अनावश्यक तणावाच्या दडपणामुळे माणसाचे आयुष्यच पक्षाघाताने लुळे-पांगळे झाले आहे. या दुष्टचक्रातून बाहेर पडायचे असेल तर नियंत्रित जीवनशैली आणि मनावर येणाऱ्या दडपणालाच प्रेरणेमध्ये रुपांतरीत करावे लागणार आहे.

• सध्या घरात आणि कामाच्या ठिकाणीही सततच्या स्पर्धा आणि महत्वाकांक्षेमधून तीन गोष्टी ह्या आपल्या मेंदूवर एकसारखे दडपण आणण्यात यशस्वी होत आहेत. एक म्हणजे मला यशस्वी व्हायलाच हवं. दुसरी गोष्ट म्हणजे समोरच्याने मला चांगली वागणूक दिलीच पाहिजे आणि तिसरी पण महत्वाची गोष्ट, ती म्हणजे, जग सोपं असलं पाहिजे. आता या तीन गोष्टी स्वतःच्या मनाप्रमाणे घडवून आणण्यासाठी माणूस वेगवेगळे प्रकार हाताळून पाहतो. प्रयत्न करूनही यातली एक जरी गोष्ट पुन्हा-पुन्हा प्रयत्न करूनही जमली नाही की मग मनावर दडपण यायला सुरुवात होते. मग दडपणाखाली आलेला माणूस कोणतीही गोष्ट करायला एकतर धजावत नाही. किंवा तो सततच्या चुकण्यामुळे नैराश्यात अडकतो. या नैराश्यातून तो त्याचा शेवट करून घ्यायला मागे-पुढे पहात नाही. अश्यावेळी आपल्या मनावर येणाऱ्या दडपणालाच आपण प्रेरणेमध्ये रुपांतरीत करायचे असते.

:-Mukund Madhukar Hingne.