Describe a random encounter with a stranger that stuck out positively to you.
In a person’s life, many encounters happen. Some turn into lasting connections, while others fade into oblivion. But there are certain meetings with strangers that not only stay in our memory but also find a special place in our hearts. One such unexpected encounter happened to me during a train journey, and it remains fresh in my memory even today.
Some people come into our lives unexpectedly, if only for a brief moment. Yet, through the conversations we have with them during that fleeting time, we often receive a treasure trove of guiding thoughts that can last a lifetime. Even if we never get to truly know them and their faces eventually blur in our memory, their words remain etched in our minds forever.
Sometimes, the wisdom we receive from strangers is something we don't even get from those closest to us. That encounter wasn't just with a fellow traveler — it felt as if a teacher had appeared for a brief moment. Even today, that memory leaves an inspiring mark on my heart.
🔸A Casual Conversation with a Stranger
That day, I was traveling alone by train from Solapur to Pune. The train wasn’t crowded. A middle-aged man came and sat in front of me—simple clothes, a calm expression on his face. Initially, both of us were lost in our own thoughts. But after a while, he gave a slight smile and started a conversation. It began very casually—with simple questions like “Where are you headed?” and “What work do you have?”
🔸Sharing Wisdom Through Conversation
Gradually, the depth of his thoughts began to show through his words. He shared a unique perspective on life—rich with experience, yet without any bitterness. He talked about some incidents from his youth, openly sharing his failures too. But along with that, he also shared the lessons he had learned from those experiences. I felt like I was in the presence of a wise man.
🔸Drawn to His Positive Outlook
His demeanor was extremely calm and composed. He never raised his voice, yet every sentence he spoke carried a positive message. He said, “It takes time to realize the value of what we already have, and once we do, life feels a little easier.” His words stirred a whirlwind of thoughts within me.
🔸Never Met Again
At the end of that journey, we exchanged good wishes and parted ways. I forgot to ask his name, and I never met him again. But his words had such an impact that they gave me a new direction for making some important decisions in life.
“एका अनोळखी ज्येष्ठाची धावती पण अनपेक्षित सकारात्मक भेट…!”
माणसाच्या आयुष्यात अनेक भेटीगाठी होतात. काही ओळखी वाढतात, काही विसरूनही जातात. पण काही अनोळखी लोकांच्या भेटी अशा असतात की त्या केवळ लक्षातच रहात नाहीत, तर मनातही एक वेगळं स्थान मिळवतात. अशीच एक अनपेक्षित भेट माझ्या आयुष्यात रेल्वेच्या प्रवासादरम्यान घडली होती, जी आजही माझ्या स्मरणात ताजी आहे. काही व्यक्ती अनपेक्षितपणे आपल्या सहवासात काही वेळापूरते येतात. या सहवासात त्यांच्याशी झालेल्या संवादातून आपल्याला कदाचित आयुष्यभर पुरणारी मार्गदर्शक विचारांची शिदोरी मिळते. ओळख करून घेण्याअगोदरच निघून गेलेल्या अशा व्यक्तींचा चेहरा आपल्या स्मृतीपटलावर धूसर झाला तरी त्यांचे विचार मात्र कायमचे कोरले जातात.
कधी कधी अनोळखी माणसांकडून मिळालेला शहाणपणा आपल्या जवळच्यांकडूनही मिळत नाही. ती भेट केवळ एका सहप्रवासीची नव्हती, तर जणू काही क्षणभरासाठी आलेल्या गुरूची होती. ती आठवण आजही माझ्या मनात एक प्रेरणादायी ठसा उमटवून आहे.
🔸अनोळखीशी सहजच संवाद
मी त्या दिवशी एकटाच रेल्वेने सोलापूर-पुणे प्रवास करत होतो. गाडीत गर्दी नव्हती. माझ्यासमोर एक मध्यमवयीन गृहस्थ येऊन बसले. साध्या कपड्यात, चेहऱ्यावर शांत भाव. सुरुवातीला आम्ही दोघेही आपल्या विचारांत हरवलेले होतो. पण काही वेळाने त्यांनीच एक हलकेसे हसू देत संवाद सुरू केला. अगदी सहज बोलायला सुरुवात झाली – कुठे जाताय, काय काम आहे ? अशा साध्या प्रश्नांपासून.
🔸संवादातून अनुभवाची मांडणी
पण हळूहळू त्यांच्या बोलण्यातून त्यांच्या विचारांची खोली जाणवू लागली. ते आयुष्याकडे पाहण्याचा एक वेगळाच दृष्टीकोन सांगत होते – अनुभवांनी भरलेला, पण कुठेही कटूता नाही. त्यांनी आपल्या तरुणपणातील काही प्रसंग सांगितले, अपयशाच्या गोष्टीही दिलखुलासपणे शेअर केल्या. पण त्याचबरोबर त्यांनी त्या अनुभवांतून घेतलेले धडेही मांडले. मला वाटलं, मी एका शहाण्या माणसाच्या सान्निध्यात आहे.
🔸सकारात्मक चर्चेने आकर्षित
त्यांचा स्वभाव खूपच संयमी होता. कुठलीही गोष्ट त्यांनी खूप मोठ्या आवाजात सांगितली नाही, पण त्यांच्या प्रत्येक वाक्यात एक सकारात्मक आशय होता. ते म्हणाले, “आपल्याकडे जे आहे त्याची किंमत समजायला वेळ लागतो, आणि ती समजली की आयुष्य थोडं सुसह्य वाटतं.” त्यांच्या बोलण्याने माझ्या मनात अनेक विचारांचे काहूर उठले.
🔸पुन्हा कधीच भेट नाही
त्या प्रवासाच्या शेवटी, आम्ही एकमेकांना शुभेच्छा दिल्या आणि निरोप घेतला. मी त्यांचं नाव विचारायचं विसरलो, आणि त्यानंतर पुन्हा कधी त्यांची भेट झाली नाही. पण त्यांच्या बोलण्याचा परिणाम असा झाला की काही महत्त्वाच्या निर्णयांसाठी मला एक वेगळी दिशा मिळाली.
:-Mukund Madhukar Hingne.
avatibhavati.com 
यावर आपले मत नोंदवा