What makes you nervous?

I have an intense fear of stray dogs — not just the kind that gives you goosebumps, but one that freezes the body in place. Walking through a dimly lit alley at night, if a stray dog suddenly appears, my mind is thrown into confusion — should I run or stay still? Should I make a noise or remain silent?
Along with this fear, there’s also a growing sense of anger — especially because of their unpredictable behavior, chasing without reason, barking aggressively. I often wonder, why is there no control over them?
But beyond all these emotions, there lies another feeling — concern.

---

🔸Accidental Deaths on the Road

Every day, while walking along the road, I often see a dog crushed under the wheels of a speeding vehicle — sometimes standing still, sometimes suddenly running across — and then comes the fatal accident. Its body lies lifeless by the roadside. People see it and move on. But the driver shows no remorse. To him, it’s merely a momentary distraction or an obstacle — not a living being.

---

🔸My Uneasiness

This thought unsettles me even more.
I fear dogs, I get angry at them — but I cannot bear to witness their tragic end like this.

---

🔸A Stark Picture of Humanity and the System

Within this contradiction lies a disturbing reflection of both humanity and the system. There are neither proper shelters for stray animals nor any consideration for them in traffic management. Our negligence becomes the reason for the premature end of their lives.
What hurts me the most is that I’m unable to befriend them — but their unnoticed, lonely deaths deeply shake me.

---

“भीती, राग आणि काळजी-मोकाट कुत्र्यांबाबतचे माझे मिश्र भाव….!”

मोकाट कुत्र्यांबद्दल मला अपार भीती वाटते — ही केवळ अंगावर काटा आणणारी नाही, तर थेट शरीराला गोठवणारी. रात्रीच्या अंधारात कुठल्याही गल्लीतून जाताना एखादा कुत्रा समोर आला की मनात एक विचित्र गोंधळ उडतो – पळावं की थांबावं, आवाज करू की शांत राहावं? या भीतीसोबतच त्यांच्या उगाच मागे लागण्याच्या, अंगावर भुंकण्याच्या सवयीमुळे रागही निर्माण होतो. वाटतं, यांचं काहीतरी नियंत्रण का होत नाही?
पण या भावनांच्या पलीकडे अजून एक भावना आहे – काळजीची.

---

🔸रस्त्यावर होणारे अपघाती मृत्यू

कारण रोज रस्त्यावरून जाताना एखादा कुत्रा गाड्यांच्या वेगाने, अनपेक्षितपणे चिरडलेला दिसतो — कुठे तरी उभा असतो, मधोमध धावत जातो आणि अचानक अपघात होतो. त्याचं शरीर रस्त्याच्या कडेला पडलेलं असतं. लोक पाहतात, पुढे जातात. पण चालकाला त्याची किंमतच नसते. तो एक अवधानाचा किंवा वेळेचा अडथळा वाटतो — जिवंत प्राणी वाटत नाही.

---

🔸माझी अस्वस्थता

ही गोष्ट मला अधिक अस्वस्थ करते.
मला कुत्र्यांची भीती वाटते, मी त्यांच्यावर रागावतो – पण त्यांचं असं अंत पाहवत नाही.

---

🔸माणुसकी आणि व्यवस्थेचे विदारक चित्र

या विरोधाभासातच माणुसकी आणि व्यवस्थेचं एक विदारक चित्र लपलेलं आहे. मोकाट प्राण्यांसाठी ना योग्य आश्रय आहे, ना वाहतुकीत त्यांचा विचार केला जातो. आपल्याकडून होणारी दुर्लक्ष त्यांच्या आयुष्याचा शेवट ठरतो.
माझं दु:ख असं आहे की मला त्यांच्याशी मैत्री करता येत नाही, पण त्यांचं दुर्लक्षित मृत्यू मला झटकून टाकतं.

---

:-Mukund Madhukar Hingne.