As the second half of May begins, a subtle shift can be felt in the air. The sun’s blaze eases, the hot breeze loses its sting, and on the leaves, in people’s hearts, and deep in hidden corners of the mind, a quiet yet tingling anticipation awakens—of rain. This year, that wait will end a little sooner; the meteorological office predicts the monsoon will arrive four days early. And so an unusual bustle has begun—umbrellas and raincoats are being pulled out, buckets are positioned under backyard taps, and even old memories are being readied for the first downpour.
A Welcome Song from Hearts Awaiting the Rains
The news that the monsoon is arriving early is enough to drench the heart with joy even before the rains begin. Regardless of how accurate the weather forecast may be, our hearts are already brimming with excitement—ready to embrace a beautiful, damp, and emotion-filled season. And we too are prepared—with memories in hand, soaked feelings within, and like a door left slightly ajar, waiting for the first cool breeze to arrive.
🌦️ The Scorching Guard Is Relenting…
The fierce heat that ruled early May is now softening. The scorch that once seared the skin is ebbing, and by afternoon a light breeze brushes the cheek. A faint weariness of summer settles over everything. This is the moment when “rain” ceases to be merely a weather term and begins to make its home deep in our feelings and memories.
🌦️ A Hint of Raindrops, a Dew of Memories
When the first drop touches the earth, it perfumes not only the soil but our recollections. A childhood school raincoat, a bicycle drenched in the season’s first shower, mud-splashed dances in the courtyard—all come alive again. Rain is more than a change in the sky; it is a gentle rustle of emotion slipping in through an unseen doorway in time.
🌦️ Tidying the Cupboard of Memories
Before the monsoon arrives, the house enters a quiet bustle of preparation. Last year’s umbrella emerges, its broken rib remembered. The raincoat zipper sticks. Old gumboots meant for puddle-jumping, earthen pots for catching water, and fragments of a rainy childhood—each item lines up for repair. It is not only objects that are mended, but memories too.
🌦️ The Wait Is Not Only for Rain…
Every heart keeps its own vigil. Farmers long for the soil to drink, schoolchildren dream of leaping in raincoats, homemakers ready tangy dal-rice, and in a poet’s mind a fresh vine of verse unfurls. The promise of rain offers everyone a new breath, an urge to begin again.
🌦️ The Fragrance of the First Showers
When the first rains fall in the opening week of June, a scent will spread along streets, in courtyards, and through our minds—the first petrichor, the aroma of sizzling onion fritters, the damp fragrance of revived memories. Together they will scatter a unique poem through the air. These showers will be the wellspring of new hopes, of fresh beginnings.
“पावसाची प्रतीक्षा : उष्म्याच्या उंबरठ्यावरुन थेंबांचे आगमन…!”
मे महिन्याचा दुसरा पंधरवडा सुरू झाला की हवेत एक विशिष्ट बदल जाणवतो. सूर्याचा ताप अन् वाऱ्याचा गरम स्पर्श मागे ओसरू लागतो. झाडांच्या पानांवर, माणसांच्या मनांवर, आणि काळजाच्या कोपऱ्यांतही एक शांत, पण सळसळणारी प्रतीक्षा जागी होते – पावसाची! यंदा ही प्रतीक्षा थोडीशी लवकर संपणार आहे, कारण मान्सून चार दिवस आधीच येणार असल्याचा अंदाज हवामान खात्याने दिला आहे. मग काय, एक वेगळीच लगबग सुरू झाली आहे – छत्र्या, रेनकोट, अंगणातील नळांखाली ठेवल्या जाणाऱ्या बादल्या, आणि मनातल्या आठवणींचीही तयारी!
: ओलाव्याची वाट पाहणाऱ्या मनांचं स्वागतगीत
मान्सून लवकर येतोय... हे ऐकलं की मनच लवकर चिंब होतं. हवामानाच्या अंदाजात तथ्य किती आहे यावर न थांबता, आपलं मन मात्र उत्साहाने सज्ज होतं – एक सुंदर, ओलसर, आणि भावनांनी भरलेला ऋतू यायला सज्ज झालाय. आपणही तयार आहोत – आठवणींसकट, ओल्या भावना घेऊन, आणि एक गार वाऱ्याची वाट पाहणाऱ्या दारासकट.
🌦️गच्च उन्हाची पाठराखण संपतेय…
मे महिन्याच्या सुरुवातीला तापलेली हवा आता सौम्य होत चालली आहे. अंगाची लाही लाही करणारा उष्णतेचा थेट तडाखा ओसरू लागतो, आणि दुपारी एखादा वारा गालावरून हलकेच जाऊ लागतो. उन्हाळ्याचा थोडासा कंटाळाही अंगावर चढलेला असतो. हाच वेळ असतो, जेव्हा ‘पाऊस’ ही संकल्पना केवळ हवामानात नव्हे, तर माणसाच्या भावना आणि आठवणींच्या गाभाऱ्यातही खोलवर घर करू लागते.
🌦️थेंबांची चाहूल आणि आठवणींची ओल
पावसाचा पहिला थेंब जमीन स्पर्शतो तेव्हा, फक्त माती नव्हे तर आठवणीही सुगंधित होतात. लहानपणीचा पहिला शाळेचा रेनकोट, पहिल्या पावसात चिंब झालेली सायकल, अंगणात मातीसकट नाचलेली बालपणे… हे सारे क्षण मनात पुन्हा एकदा जिवंत होतात. पाऊस म्हणजे केवळ हवामानाचा बदल नसून, तो काळाच्या एका अदृश्य दारातून येणारी भावनांची हळुवार सळसळ असते.
🌦️कपाटातल्या आठवणींची आवराआवर
पावसाच्या आगमनाच्या आधी आपलं घरही एका छोट्याशा तयारीत मग्न होतं. कपाटात मागच्या वर्षी ठेवलेली छत्री बाहेर निघते, तिच्या दांड्याचा तुटलेला तुकडा आठवतो. रेनकोटचा झिप अडकतो. पावसात खेळायला वापरायचे जुने गमबूट, मातीचे पातेलं, आणि पावसातलं बालपण – सारे जुने सामान डागडुजीसाठी समोर येतं. ही केवळ वस्तूंची नव्हे, तर आठवणींचीही डागडुजी असते.
🌦️प्रतीक्षा फक्त पावसाची नव्हे…
या काळात प्रत्येक मन एक वेगळीच प्रतिक्षा करत असतं. शेतकरी जमिनीला पाणी लागण्याची वाट पाहतो, शाळकरी मुले रेनकोटमध्ये उड्या मारण्याचे स्वप्न पाहतात, गृहिणी आंबट वरणभाताच्या तयारीला लागतात, आणि कवीच्या मनात एक नवा गीतवेल फुलतो. पावसाची चाहूल म्हणजे साऱ्यांना पुन्हा एक नवा श्वास घेण्याची संधी मिळते, नव्याने आरंभ करण्याची उर्मी मिळते.
🌦️पहिल्या सरींसोबत येणारा सुगंध
जूनच्या पहिल्या आठवड्यात जेव्हा पहिला पाऊस कोसळेल, तेव्हा रस्त्यावर, अंगणात आणि मनातही सुगंध पसरलेला असेल. मातीचा पहिला वास, गरम कांदाभजीचा वास, आणि चिंब चिंब आठवणींचा वास – हे सारेच वातावरणात एक वेगळी कविता उधळतील. हा पाऊस उगम असेल नव्या आशांचा, नव्या सुरुवातीचा.
:-Mukund Madhukar Hingne.
avatibhavati.com 
यावर आपले मत नोंदवा