Writing is not merely a collection of words; it is the concrete expression of emotions, perspectives, and experiences. Often, while writing, we get caught in the thought—“What will people like?” But such thinking turns our writing into a reflection of others’ expectations, not our own. Writing should be an echo of our inner voice. Because truly inspiring writing is born from lived experiences, deep sensitivities, and a genuine quest for truth.
The phrase “Don’t write about what you enjoy in life” is a call to free yourself from masks. “Write what you truly feel”—is an invitation to connect with your own soul. Because what feels honest to you is what resonates most with others. And that is why you must believe that your feelings today can become the world’s inspiration tomorrow. The true strength of writing lies in this authenticity of expression.
💢 The Fundamental Difference Between Liking and Feeling
‘Liking’ depends on external influences—society, trends, readers’ preferences. But ‘feeling’ is a natural response that arises from within. Liking changes, feeling evolves. That’s why feelings go deeper and last longer. The same applies to writing—if your feelings are genuine, they reach the reader; if they’re just based on likings, they remain momentary.
💢 Honest Feelings Are a Challenge to Time
Sometimes, we feel strongly about something, but refrain from writing out of fear—Will people like it? But look at history—those who wrote with honesty became thinkers and changemakers. Their emotions and thoughts became seeds of new ideologies. Only when you challenge time with your feelings can those thoughts shape the future.
💢 The Beginning of Thoughts That Lead the World
What we now call ‘trends’ were once someone’s inner feelings. Instead of wondering whether people would like them, that person expressed their thoughts freely. Such thoughts reshaped societal beliefs. That’s why we too must express our inner feelings through writing—because they may become the new reality of tomorrow.
💢 From Self-Awareness to Social Consciousness
Expressing what you truly feel awakens self-awareness. When this self-awareness is strong, it transforms into social consciousness. To express doesn’t just mean to speak for oneself—it means to give voice to many who cannot express themselves. Therefore, writing your feelings becomes more than a personal act—it becomes a social responsibility.
💢 Expressing the Mind Without Fear
When we write what we feel, we are often haunted by doubts like—What will people say? Will someone be offended? Such fears hollow out our writing. Only when we express ourselves fearlessly does writing truly touch the heart. Feelings are fresh, like nature—they are beautiful as they are. Altering them changes their very essence.
💢 Emotions That Inspire
What you feel is often what many others feel too—but few express it in words. So when you write your feelings, many find their voice in your words. Writing is not just expression—it is a reflection. Readers see themselves in it. That’s why your feelings can inspire others and become a guiding force.
💢 Writing as a Legacy of Thoughts
What you feel today is not just about today—it is the seed of tomorrow. The emotions and thoughts you pen down become a legacy for the next generation. Sometimes a single sentence you write holds the power to change the course of time. So write what you feel—whether people will like it or not will be decided by the world of tomorrow. But your honesty may become a guiding light for them.
“जगाला काय आवडतं यापेक्षा आपल्याला जे वाटतं ते लिहावं…!”
लेखन हे केवळ शब्दांचं नव्हे, तर भावना, दृष्टिकोन आणि अनुभवांचं मूर्त रूप असतं. बरेचदा आपण लिहिताना ‘लोकांना काय आवडेल?’ या विचारात अडकतो. पण याच विचारातून आपलं लेखन दुसऱ्याच अपेक्षांचं प्रतिबिंब बनतं, आपलं स्वतःचं नाही. लेखन हे स्वतःच्या आतल्या आवाजाचं प्रतिबिंब असायला हवं. कारण खऱ्या अर्थाने प्रेरणादायी ठरणारं लेखन हे अनुभवातून, संवेदनांमधून आणि सत्यशोधातून जन्म घेतं.
‘जगायला काय आवडतं ते लिहू नका’ हे वाक्य म्हणजे मुखवट्यांपासून मोकळं होण्याचं आवाहन आहे. ‘तुम्हाला काय वाटतं ते लिहा’—हे स्वतःच्या आत्म्याशी नातं जोडण्याचं निमंत्रण आहे. कारण जे स्वतःला प्रामाणिक वाटतं, तेच इतरांना भावतं. आणि म्हणूनच, तुमचं वाटणं उद्या जगाची आवड होऊ शकतं—यावर विश्वास ठेवा. लेखनाला खरी ताकद याच प्रामाणिक वाटण्यातून मिळते.
💢 आवड आणि वाटणं यातील मूलभूत फरक
‘आवड’ ही बाह्य प्रेरणांवर अवलंबून असते—समाज, ट्रेंड्स, वाचकांची पसंती. पण ‘वाटणं’ ही आपल्या आतून येणारी नैसर्गिक प्रतिक्रिया असते. आवड बदलते, वाटणं घडतं. म्हणूनच वाटणं हे खोलवर जातं, टिकतं. लेखनाच्या बाबतीतही हेच खरं आहे—तुमचं वाटणं प्रामाणिक असेल तर ते वाचकांपर्यंत पोहोचतं, आवड असेल तर ते केवळ क्षणिक ठरतं.
💢प्रामाणिक वाटणं म्हणजे काळाशी भिडणं
कधी कधी आपल्याला काही गोष्टींबद्दल ठाम वाटतं, पण त्या लोकांना आवडतील का या भीतीने आपण लिहिणं टाळतो. पण इतिहास बघा—ज्यांनी स्वतःचं प्रामाणिक वाटणं लिहिलं, तेच पुढे विचारवंत, परिवर्तनकर्ते ठरले. त्यांच्या भावना आणि विचार नव्या विचारधारांचे बीज बनले. काळाशी भिडून वाटणं लिहिलं तरच ते उद्याचा विचार घडवू शकतं.
💢जगाला दिशा देणाऱ्या विचारांची सुरुवात
आज ज्या गोष्टींना आपण ‘ट्रेंड’ म्हणतो, त्या कधीतरी एखाद्याच्या मनातील ‘वाटणं’ होत्या. त्या कुणाला आवडेल का, हे न पाहता त्या व्यक्तीने आपलं मन मोकळं केलं, विचार मांडले. अशा विचारांनीच समाजाच्या धारणांमध्ये बदल घडवला. त्यामुळे आपणही आपल्या वाटण्याला लेखणीच्या साह्याने व्यक्त केलं पाहिजे, कारण तेच उद्याचं नवं वास्तव ठरू शकतं.
💢आत्मभानातून सामाजिक भानाकडे
स्वतःचं वाटणं मांडणं म्हणजे आत्मभान जागृत करणं. हे आत्मभान जर सशक्त असेल, तर ते केवळ वैयक्तिक न राहता सामाजिक रूप धारण करतं. व्यक्त होणं म्हणजे स्वतःपुरतं बोलणं नव्हे, तर अशा अनेकांच्या भावना शब्दांत पकडणं, जे स्वतः व्यक्त होऊ शकत नाहीत. त्यामुळे वाटणं लिहिणं हे वैयक्तिकतेच्या पलीकडचं काम ठरतं.
💢भीती न ठेवता मन व्यक्त करणं
आपल्याला वाटणं लिहिताना ‘लोक काय म्हणतील’, ‘कोणी नाराज होईल का’ अशा शंका सतत डाचतात. पण या भीतीतून आपलं लेखन पोकळ होतं. जेव्हा आपण भीती न ठेवता मन मोकळं करतो, तेव्हाच ते लेखन मनाला भिडतं. वाटणं हे ताजं असतं, निसर्गासारखं—ते जसं आहे तसंच सुंदर. त्यात बदल केला तर त्याची ओळखच बदलते.
💢प्रेरणा निर्माण करणाऱ्या भावना
आपल्याला जे वाटतं, ते इतरांनाही वाटत असतं, पण कोणी शब्दात मांडत नाही. म्हणूनच जेव्हा तुम्ही तुमचं वाटणं लिहिता, तेव्हा अनेकांना त्यातून आवाज मिळतो. लेखन केवळ अभिव्यक्ती नव्हे, तर प्रतिबिंबही असतं—वाचक त्यात स्वतःला पाहतात. म्हणून तुमचं वाटणं इतरांना प्रेरणा देऊ शकतं, मार्गदर्शक ठरू शकतं.
💢विचारांचा वारसा म्हणून लेखन
आपलं आजचं वाटणं हे केवळ आजचं नसतं—ते उद्याचं बियाणं असतं. तुम्ही लिहिलेल्या भावना आणि विचार ही पुढच्या पिढीसाठी एक शिदोरी ठरतात. अनेकदा आपण लिहिलेल्या एखाद्या ओळीत, वाक्यात काळ बदलण्याची ताकद असते. म्हणूनच वाटणं लिहा—आवडेल की नाही, हे भविष्यातील जग ठरवेल. पण तुमचं प्रामाणिकपण त्यांच्यासाठी प्रकाशवाट ठरू शकतं.
:-Mukund Madhukar Hingne.
avatibhavati.com 
यावर आपले मत नोंदवा