Life becomes a heavy burden of expectations when we keep saying “I want this, I want that” for everything.
If our happiness depends on our own performance, on how others treat us, and on how easy the world is,
then that happiness is never lasting.
We get trapped between “ego” and “expectation”, and true freedom fades from view.
The demand for perfection from ourselves, the craving for respect from others, and the longing for a smooth life from the world —
these three things weigh us down deeply.
Only self-freedom, understanding, and self-acceptance can truly lift us up.
Freedom from the three "musts" is true liberation.
Wanting "I must do well," "You must treat me well," and "The world must be easy" is not wrong in itself —
but insisting that these must absolutely happen is where the problem lies.
Only when we let go of these three bindings do we become lighter, freer, and move more effortlessly with the flow of life.
🟪“Everything about me must be perfect” — The Trap of Self-Pride:
This expectation carries a certain illusion of perfection. When we fail, we blame ourselves, feel ashamed, and start doubting our abilities. This gradually erodes our self-confidence. To demand success in every action is to be unfair to oneself. We must also have the right to fail.
🟪Failure is a Lesson, Not an Insult:
No one performs excellently all the time. Every moment of failure in life is a learning opportunity. What we need is self-acceptance — mistakes will happen, but those very mistakes teach us how to take our next step more mindfully.
🟪“You must treat me well” — An Over-Expectation:
The moment we assume others will always understand our feelings and treat us with respect, problems begin. Everyone acts according to their own mindset. If we start valuing ourselves based on how others treat us, we lose our self-worth. What we truly need is emotional independence.
🟪How Others Treat Us Reflects Them, Not Us:
Just because someone doesn’t treat us well doesn’t mean we are unworthy. Understanding this is important. Others’ behavior often depends on their nature, circumstances, or state of mind — it often has little to do with us.
🟪“The world must be easy” — A Mere Illusion:
Everyone desires an easy and comfortable life. But reality is different. Struggles, difficulties, and uncertainty are all part of life. Adapting to these makes us stronger. So we should not seek an easy life, but a meaningful and understanding one.
🟪Accepting Challenges Is Not Defeat, But Maturity:
Every tough situation offers us a true glimpse of ourselves. It turns us inward and helps us understand our own being. Instead of denying the existence of difficulties, embracing them is the real sign of wisdom.
“हव्यास वाढला कि मग जगणं हे अपेक्षांचे ओझे बनते…!”
जगणं हे अपेक्षांचं मोठं ओझं बनतं, जेव्हा आपण प्रत्येक गोष्टीसाठी “हवंहवं” म्हणतो.
आपली कार्यक्षमता, दुसऱ्यांचं वागणं आणि जगाचं स्वरूप — या सगळ्यावर जर आपला आनंद अवलंबून असेल,
तर तो आनंद कधीही टिकणारा नसतो.
“अहंकार” आणि “अपेक्षा” या दोघांत आपण अडकतो, आणि खरी मुक्ती दृष्टीआड होते.
स्वतःकडून अतीउत्कृष्टतेची अपेक्षा, इतरांकडून आदराची मागणी आणि जगाकडून सोपेपणाची आस —
या तीन गोष्टी आपल्याला खोल खोल दडपतात.
स्वतःची मोकळीक, समजूतदारपणा आणि आत्मस्वीकृतीच आपल्याला खऱ्या अर्थाने उचलू शकतात.
तीन "मस्ट्स" मधून मुक्ती म्हणजेच खऱ्या अर्थाने स्वातंत्र्य मिळवणे होय. "माझं चांगलं व्हावं", "तुम्ही चांगलं वागावं", "जग सोपं असावं" — या गोष्टी हव्या असणं चुकीचं नाही, पण त्या हव्या असल्याच पाहिजेत असं म्हणणं चुकीचं आहे. हे तीन बंध झुगारून दिल्यावरच आपण हलके होतो, मुक्त होतो आणि जीवनाच्या प्रवाहात अधिक सहजतेने पुढे जातो.
🟪”माझं सर्व काही चांगलं झालंच पाहिजे” — हा आत्मगौरवाचा सापळा:
या अपेक्षेमध्ये एक प्रकारचा परिपूर्णतेचा भ्रम असतो. आपण चुकलो तर स्वतःला दोष देतो, लाजतो आणि स्वतःच्या क्षमतेवरच संशय घेतो. यामुळे आत्मविश्वास गळून पडतो. प्रत्येक कृतीत यश मिळेलच, अशी अट लावणं म्हणजे स्वतःवरच अन्याय करणं होय. अयशस्वी होण्याचा अधिकार सुद्धा आपल्याला हवा.
🟪अपयश हे शिक्षण असतं, अपमान नव्हे:
कोणीही प्रत्येक वेळी उत्तमच करेल असं नसतं. आयुष्यातील प्रत्येक अयशस्वी प्रसंग हा एक शिकवण देणारा क्षण असतो. आपल्याला गरज आहे ती स्वतःला स्वीकारण्याची — चुका होणारच, पण त्या चुका आपल्याला पुढचं पाऊल अधिक सजगपणे टाकायला शिकवतात.
🟪”तुम्ही मला चांगलंच वागवलं पाहिजे” — ही एक अति-अपेक्षा:
इतर लोक आपल्या भावना समजून घेतीलच, आपल्याशी आदराने वागतीलच, हे गृहीत धरताच समस्या सुरू होते. प्रत्येक व्यक्ती स्वतःच्या विचारसरणीप्रमाणे वागते. त्यांच्या वागण्यातून आपण आपली किंमत ठरवायला लागलो, तर आत्ममूल्य गमावतो. आपल्याला गरज आहे ती भावनिक स्वायत्ततेची.
🟪आपल्यावरील वागणूक म्हणजे दुसऱ्यांचं प्रतिबिंब, आपलं नाही:
कोणी आपल्याशी चांगलं वागलं नाही म्हणून आपण वाईट नाही. हे समजून घेणं महत्त्वाचं आहे. इतरांची वागणूक अनेकदा त्यांच्या स्वभाव, परिस्थती, मनःस्थितीवर आधारित असते — त्यात आपल्याचा काही संबंध नसतो.
🟪”जग हे सोपं असलं पाहिजे” — ही निव्वळ कल्पना:
आयुष्य सहज आणि सोपं असावं, अशी प्रत्येकाची इच्छा असते. पण वास्तव वेगळं असतं. संघर्ष, अडचणी, अनिश्चितता या आयुष्याचाच भाग आहेत. या सगळ्यांशी जुळवून घेत आपण अधिक मजबूत होतो. त्यामुळे सोपं आयुष्य नको, तर अर्थपूर्ण आणि समजूतदार आयुष्य हवं.
🟪अडचणी स्वीकारणं म्हणजे पराभव नव्हे, तर प्रगल्भता:
प्रत्येक कठीण प्रसंग आपल्याला स्वतःचं वास्तव दर्शन घडवतो. तो आपल्याला अंतर्मुख करतो, आपलं “स्व” समजायला लावतो. अडचणींचं अस्तित्व नाकारण्याऐवजी त्यांचा स्वीकार करणं हीच खरी समजूत आहे.
:-Mukund Madhukar Hingne.
avatibhavati.com 
यावर आपले मत नोंदवा