List three books that have had an impact on you. Why?
Some books transform your life; some sharpen your thoughts.
A few compel you to look deep within yourself.
“Yayati,” “Mrityunjay,” and “Sattantar”—these Marathi novels have done just that for me.
They weren’t just stories; they became mirrors to my own experiences.
While reading them, I walked the timeline of history, was shaped by pain, and learned through the blaze of ideas.
Each of these novels taught me to ask: “Who am I?”
And so, this is a sincere attempt to weave together the journey these three literary experiences took me on.
The Inner Awakening Shaped by Reading
These three books turned my gaze inward. They changed the way I perceived the world.
Right and wrong, morality and power, ideals and reality—I began to understand all of these in a new light.
Reading made me more aware, more mindful.
That is why these three novels have become an essential part of who I am.
🔹 Yayati: The Endless Struggle Between Desire and Renunciation
“Yayati” by V. S. Khandekar is not merely a mythological tale, but a profound exploration of the human psyche.
Centered around the themes of desire, lust, duty, and renunciation, this story remains equally meaningful even in today’s times.
Yayati’s choices mirror human nature—flaws, temptations, and regret.
When I read this book, I too was compelled to question my own desires and temptations.
🔹 Mrityunjay: The Triumph of Suffering
“Mrityunjay”, the magnificent novel by Shivaji Sawant, is the autobiographical saga of Karna’s tragic life.
It became a turning point in my thinking.
Rejected by society but loyal to his values till the end, Karna appeared to me as a towering, noble figure.
His loyalty, idealism, and quiet suffering left me speechless for a long time.
This was not just a novel—it was a lesson in living with integrity, even amidst struggle.
🔹 Sattantar: A Tale of Power Struggles Mirroring Human Politics
“Sattantar” by Venkatesh Madgulkar, though based on a troop of monkeys and their internal power struggle, is in truth a striking allegory of human society and evolving politics.
Dominance, espionage, rebellion, and eventually, a change in power—all reflect the human condition with startling accuracy.
Madgulkar’s allegorical style and his subtle depiction of rural-social realities deeply resonated with me.
The journey from helplessness to ambition is strongly felt throughout the narrative.
🔹 Three Different Paths – One Common Truth
Though these three novels differ in subject, style, and era, they are all deeply connected to the question: “Who am I?”
Yayati taught me the need to rise above desire,
Mrityunjay showed me the value of unwavering loyalty,
and Sattantar revealed the brutal truths of social and political realities.
“तीन प्रभावी मराठी कादंबऱ्या : माझ्या जाणिवांचा प्रवास…!
आपल्यावर प्रभाव टाकलेल्या तीन पुस्तकांची यादी द्या आणि का ती प्रभावी वाटली हेही सांगा.
काही पुस्तकं आयुष्याला कलाटणी देतात, काही विचारांना धार देतात.
त्यातील काही तुम्हाला स्वतःत डोकावून पाहायला भाग पाडतात.
“ययाती”, “मृत्युंजय” आणि “सत्तांतर” या मराठी कादंबऱ्या माझ्यासाठी अशाच ठरल्या.
त्या केवळ कथा नव्हत्या, त्या माझ्या अनुभवांचा आरसा बनल्या.
त्या वाचताना मी काळाच्या पटावरून चाललो, वेदनेतून घडलो, आणि विचारांच्या वणव्यातून शिकलो.
या तीनही कादंबऱ्यांनी मला ‘कोण आहे मी?’ हा प्रश्न विचारायला शिकवलं.
त्यामुळेच या तीन अनुभवांच्या वाटचालीला एकत्रीत शब्दबद्ध करण्याचा हा प्रामाणिक प्रयत्न.
वाचनानं घडवलेली अंतःप्रेरणा
या तिन्ही पुस्तकांनी मला अंतर्मुख केलं. जगाकडे पाहण्याची माझी नजर बदलली. चूक आणि बरोबर, नैतिकता आणि सत्ता, आदर्श आणि वास्तव – या सगळ्या गोष्टी मी नव्यानं समजून घेतल्या. वाचनाने मला सजग बनवलं. म्हणूनच ही तीन कादंबऱ्या माझ्या व्यक्तिमत्त्वाचा महत्त्वाचा भाग बनल्या.
🔹 ययाती : मोह आणि त्याग यांचा अनंत संघर्ष
वि. स. खांडेकर यांची ‘ययाती’ ही केवळ पुराणकथा नाही, तर माणसाच्या अंतर्मनातील गूढतेचा खोल शोध आहे. मोह, वासना, कर्तव्य आणि त्याग या संकल्पनांभोवती फिरणारी ही कथा आजच्या काळातही तितकीच अर्थपूर्ण वाटते. ययातीच्या निर्णयात मानवी स्वभाव, चुका आणि पश्चात्ताप यांचा आरसा दिसतो. मी जेव्हा हे पुस्तक वाचलं, तेव्हा मलाही स्वतःच्या मोहांना आणि इच्छांना प्रश्न विचारावेसे वाटले.
🔹 मृत्युंजय : वेदनेचा विजय
‘मृत्युंजय’ ही शिवाजी सावंत यांची दैदिप्यमान कादंबरी – कर्णाच्या दुर्दैवी आयुष्याची आत्मकथा – माझ्या विचारविश्वाला कलाटणी देणारी ठरली. समाजाकडून नाकारलेला पण तरीही अखेरपर्यंत आपली नीतिमत्ता आणि धर्म पाळणारा कर्ण मला एका वेगळ्याच उंचीवरचा माणूस वाटला. त्याची निष्ठा, त्याचा आदर्शवाद, त्याची शांत वेदना – हे सगळं वाचताना मी खूप काळ गप्प बसलो होतो. ही केवळ एक कादंबरी नव्हे, ती संघर्षातही आदर्श जगण्याची शिकवण होती.
🔹 सत्तांतर : माकडांच्या रूपात मानवी सत्ता-संघर्ष
व्यंकटेश माडगूळकर यांची ‘सत्तांतर’ ही कादंबरी एका माकडटोळीच्या सत्तासंघर्षावर आधारित असली तरी, ती खरीखुरी मानवी समाजरचना आणि बदलत्या राजकारणाचे रूपक आहे. टोळीतील वर्चस्व, राजकारण, हेरगिरी, उठाव आणि अखेरीस सत्तांतर – हे सारे मानवी जगण्यात जसंच्या तसं उतरलेलं जाणवतं. माडगूळकरांची ही रूपकात्मक शैली आणि ग्रामीण-सामाजिक वास्तवाचा सहज स्पर्श मला खूप भावला. माणसाच्या असहाय्यतेपासून ते त्याच्या महत्त्वाकांक्षेपर्यंतचा प्रवास यात प्रकर्षानं जाणवतो.
🔹 तीन वेगळ्या वाटा – एकच सत्य
या तिन्ही कादंबऱ्या विषयाने, शैलीने आणि काळाने वेगळ्या असल्या तरी माणूस म्हणून ‘मी कोण आहे?’ या प्रश्नाशी त्यांचा थेट संबंध आहे. ‘ययाती’नं मोहापासून सुटण्याची गरज पटवली, ‘मृत्युंजय’नं निष्ठेचं मोल शिकवलं, तर ‘सत्तांतर’नं सामाजिक राजकारणातील वास्तव समोर आणलं.
:-Mukund Madhukar Hingne.
avatibhavati.com 
यावर आपले मत नोंदवा