We often have a certain experience — we make strict rules for ourselves to maintain consistency in our daily work. And after following this rule diligently for some time, we convince ourselves that it has now become a habit. But in reality, that is a misconception. Eventually, we end up breaking the very rule we made for ourselves.
In my daily writing routine, I always make it a rule to write blog posts regularly. But time and again, I realize that I am the one who ends up breaking this rule after a month or a month and a half. This usually happens when additional responsibilities pile up beyond our planned schedule.
✔️The Mindset Behind Making Rules
We often create rules for ourselves — especially to maintain discipline in our daily routines. These rules give us motivation and set a direction toward achieving our goals. When we decide, “I must write something every day,” there’s a lot of enthusiasm in the beginning. But this motivation has a limited lifespan — it tends to fade before it truly becomes a habit.
✔️Does Discipline Lead to Habit?
For some time, we follow these rules strictly. We feel that it has now become a habit. But discipline and habit are two different things. Discipline is an action done with awareness; whereas habit is a convenience developed through partial awareness. So when the slightest obstacle appears, this so-called ‘habit’ collapses.
✔️Illusion vs. Reality
We keep convincing ourselves, “This task is now a part of my daily routine.” But when we miss a few days, we realize it was merely an illusion. What we had started with good intentions gets sidelined when life’s other demands increase. It becomes important to break this illusion and face reality.
✔️Obstacles on the Path of Consistency
Finding time for daily writing is as essential as it is difficult. Even as we complete our scheduled tasks, unexpected responsibilities arise — travel, personal matters, or family duties disrupt our timetable. Then we fall into the mindset of “Not today, I’ll definitely write tomorrow.”
✔️Understanding Instead of Blaming Ourselves
It’s easy to blame such failure on ‘laziness’. But that’s not always the true cause. Sometimes, we simply need to reprioritize. What’s more important is to start writing again within our capacity. Rather than blame ourselves, picking up the pen again is a more positive response.
✔️Only Those Who Break Rules Can Begin Again
What matters most is whether we return to consistency. More important than how many times we broke the rule is how many times we started again. Whether it’s blog writing or any creative work, giving it our time is the true sign of dedication. After all, inspiration comes and goes — but commitment must remain.
“कामाचा व्याप वाढल्याने लिखाणात अनियमितता येतेय….!”
आपण नेहमीच एक अनुभव घेतो, तो म्हणजे आपल्या दैनंदिन कामात नियमितता ठेवण्याचा आपण कडक नियम करतो. पण हा नियम आपण काही काळापर्यंत काटेकोरपणे पाळल्यानंतर आता ती आपली सवय बनलीय अशीच आपण समजूत करून घेतो. वास्तविक हा आपला भ्रम असतो. त्यामुळे आपल्याकरिता केलेला नियम आपणच तोडतो. माझ्या दैनंदिन लेखनकार्यात ब्लॉगचे नियमित लिखाण हा मी प्रत्येकवेळी नियम बनवतो. पण प्रत्येकवेळी महिना-दीड महिन्याच्या अंतराने हा नियम मीच मोडल्याचे माझ्या लक्षात येते. आपल्या ठरलेल्या कामाव्यतिरिक्त जादा काम आपल्या अंगावर आले की हे घडते.
✔️नियम बनवण्याची मानसिकता
आपण अनेक वेळा स्वतःसाठी काही नियम बनवतो — विशेषतः दैनंदिन कामात शिस्त ठेवण्यासाठी. हे नियम आपल्याला प्रेरणा देतात, एक प्रकारची उद्दिष्टपूर्तीची दिशा ठरवतात. “आता रोज काहीतरी लिहायचंच” असं ठरवलं की पहिल्या काही दिवसांत खूप उत्साह असतो. पण या प्रेरणेचा एक आयुष्य असतो — जेव्हा ती सवय होण्याआधीच मंदावत जाते.
✔️शिस्तीतून सवय निर्माण होते का?
काही काळ आपण त्या नियमाचे काटेकोर पालन करतो. आपल्याला वाटते की ही आता सवय झालीय. पण सवय आणि शिस्त या दोन वेगवेगळ्या गोष्टी आहेत. शिस्त म्हणजे जागरूकपणाने केलेली कृती; तर सवय ही अर्धवट जागरूकतेतून निर्माण झालेली सुलभता. त्यामुळे एक वेळ अशी येते की जरा जरी अडथळा आला, तरी ही तथाकथित ‘सवय’ खचते.
✔️भ्रम आणि वास्तव
आपण स्वतःला समजावत राहतो की “आता हे काम माझं रोजचं झालंय”. पण जेव्हा काही दिवस गैरहजर राहतो, तेव्हा जाणवतं की तो भ्रम होता. आपण जे काही ठरवलं, ते इच्छेने सुरू झालं होतं, पण जीवनातील इतर व्याप वाढले की ते मागे पडतं. हा आत्मभ्रम फोडणे हे फार गरजेचे असते.
✔️नियमिततेच्या मार्गातील अडथळे
दैनंदिन लेखनासाठी वेळ काढणं हे जितकं आवश्यक, तितकंच कठीणही आहे. दिवसातील नियोजित कामं पूर्ण होत असतानाच अनपेक्षित जबाबदाऱ्या येतात. एखादा प्रवास, वैयक्तिक कामं, कौटुंबिक जबाबदाऱ्या यामुळे आपल्या ठरलेल्या वेळापत्रकाला तडा जातो. मग “आज नाही, उद्या नक्की लिहीन” अशी मानसिकता निर्माण होते.
✔️स्वतःला दोष देण्याऐवजी समजून घेणं
या अपयशाला ‘आळस’ म्हणून दोष देणं सोपं असतं. पण नेहमीच ते कारण नसतं. काही वेळा आपल्याला प्राधान्यक्रम बदलावे लागतात. त्याऐवजी आपण आपल्या क्षमतेनुसार लेखनाला पुनश्च सुरुवात करणं महत्त्वाचं आहे. दोष देण्यापेक्षा पुन्हा लेखणी हातात घेणं जास्त सकारात्मक ठरतं.
✔️नियम मोडत राहणाऱ्यांचीच नवी सुरुवात होते
महत्त्वाचं हे की आपण पुन्हा त्या नियमिततेकडे वळतो का. किती वेळा नियम मोडले यापेक्षा महत्त्वाचं ते किती वेळा पुन्हा सुरुवात केली याला असतं. ब्लॉग लेखन असो वा कोणतंही सर्जनशील काम, त्याला वेळ देणं हीच खरी निष्ठा. कारण शेवटी प्रेरणा येते आणि जाते — पण निष्ठा टिकवायची असते.
:-Mukund Madhukar Hingne.
avatibhavati.com 
यावर आपले मत नोंदवा