“काम करावे अन विसरून जावे, श्रेयनामावलीत तुम्ही नसावे…!”

You might have done something nice for someone. However, you may not be getting quite the credit or appreciation you believe you deserve. Such a seemingly unfair situation and thinking about it could be making you feel slightly resentful as it appears that you are not valued for your efforts and what you did. This is the time for you to think back to the beginning for a moment and shift your focus within. Once you do, you will realize that these are not things you did for recognition or acknowledgment. This is what you did out of the goodness of your heart, and it is building your positive karma. Accepting that will be enough for now.

• These days, no one approaches you without a motive. This isn’t just my experience; everyone goes through something like this to some degree. Why does this happen? When we are engrossed in our work, a system automatically forms around us, observing our focus. Initially, this system seems to evaluate the value of the work done, but over time, it turns into a competitive drive. This transformed system works in a way that ensures you don’t receive the credit for your work.
• In reality, when we work, our only focus is on how to complete the task. We aren’t competing with anyone. However, there are people who, fearing that their existence might be overshadowed by others’ success, set up a competition to prevent you from getting the full credit. Their aim isn’t to win but to ensure that you don’t receive undisputed recognition. This is how they maintain their relevance.
• Such troublesome individuals are often around us, sometimes even in the form of close and trusted colleagues. We might not even suspect them, and even if someone tells us, we might find it hard to believe that those so close to us are playing this competitive game.
• Since we are very emotional, this definitely affects us. That’s why, to avoid this trouble and enjoy the pure joy of creation, we must never engage in the struggle for recognition. The truth is that those who strive for credit end up confined to a plaque. After a certain time, no one even notices that plaque anymore. People are fascinated by the artwork and the invisible creator behind it. Let those who want the credit have it; our role is to be the invisible creator.

तुम्ही कोणासाठी काही चांगलं केलं असेल. परंतु, तुम्हाला अपेक्षित असलेला सन्मान किंवा कौतुक मिळत नसेल. अशा प्रकारच्या अन्यायकारक परिस्थितीचा विचार तुम्हाला थोडंसं नाराज करत असेल कारण तुमच्या प्रयत्नांची आणि केलेल्या कामांची योग्य दखल घेतली जात नाही असं वाटत असेल. अशा वेळी तुम्ही थोडा वेळ मागे जाऊन सुरुवातीचा विचार करा आणि लक्ष स्वत:कडे केंद्रित करा. एकदा असं केल्यावर तुम्हाला जाणवेल की, तुम्ही हे सन्मान किंवा मान्यता मिळवण्यासाठी केलं नव्हतं. तुम्ही हे तुमच्या मनाच्या उदारतेतून केलं होतं, आणि यामुळे तुमचं सकारात्मक कर्म तयार होत आहे. याची जाणीव होणं  पुरेसं आहे.

• आजकाल मतलब असल्याशिवाय कुणीही तुमच्याजवळ येत नसतं. हा माझ्या एकट्याचा अनुभव नाही. कमीअधिक प्रमाणात अशा प्रकारच्या अनुभवातून सगळ्यांनाच जावे लागते. हे असं का बरं होत असेल ? जेंव्हा आपण आपल्या कामात मग्न असतो. तेंव्हा आपल्या काम करण्याच्या एकाग्रतेवर लक्ष ठेवणारी एक यंत्रणा आपोआपच तयार होत असते. केलेल्या कामाचे मूल्यमापन करणारी यंत्रणा म्हणून जरी तिचं सुरुवातीचं स्वरूप असलं तरी नंतर ते स्पर्धेच्या स्वरूपात इर्षेमध्ये रुपांतरीत होत जाते. हीच बदललेल्या स्वरूपातील यंत्रणा तुम्ही केलेल्या कामाचे श्रेय तुम्हाला मिळू नये यासाठी कार्यशील असते.
• वास्तविक पाहता आपण देखील एखादे कार्य करताना ते पूर्ण कसे होईल ? याचाच सर्वार्थाने विचार करत असतो. आपण कुणाशीच स्पर्धा करत नसतो. पण आपल्याशी स्पर्धा करण्याचा डाव मांडून काहीजणांना चर्चेत यायचे असते. त्यांना त्यांची कुवत पूर्णतः माहीत असते. मात्र दुसऱ्यांचे महत्व वाढले तर आपले अस्तित्व धोक्यात येईल या भीतीने ते आपल्या पेक्षा तुल्यबळ सहकाऱ्यांशी स्पर्धा करण्याचा डाव मांडतात. यात त्यांना मुळात जिंकायचे नसतेच, फक्त तुम्हाला निर्विवाद श्रेय मिळू द्यायचे नसते. यासाठीच ते हा उद्योग करत असतात. त्यातच त्यांचे अस्तित्व अबाधित असते.
• अशा उपद्रवी लोकांचा समूह हा आपल्या अवतीभवतीच असतो. कधी-कधी आपल्या खूप विश्वासातल्या सहकाऱ्यांच्या रुपात देखील असतो. आपल्याला शंका सुद्धा येत नाही. किंवा आपल्याला कुणी सांगितले तरी आपला चटकन विश्वास देखील बसणार नाही इतक्या जवळचे सहकारी आपल्याशी ईर्षेचा खेळ खेळत असतात.
• आपण खूपच भावनाशील असल्याने आपल्याला ह्या प्रकारचा नक्कीच त्रास होत असतो. म्हणूनच आपल्याला हा त्रास होवू नये याबरोबरच कार्याच्या निर्मितीचा निर्भेळ आनंद मिळावा यासाठीच “श्रेय” मिळविण्याच्या खटपटीत आपण कधीच सामील व्हायचे नसते. कारण सत्य एकच असते ते म्हणजे श्रेय मिळविण्यासाठी धडपडणारे फक्त कोनशिलेत बंदिस्त होत असतात. ठराविक काळानंतर त्या कोनशिलेच्या दगडाकडे कोणाचेच लक्ष जात नसते. लोकांना अप्रूप असते ते कलाकृतीचे आणि त्यापाठीमागे अदृश्य झालेल्या निर्मात्याचे. कुणाला श्रेय घ्यायचे त्याला घेवू द्या, आपण अदृश्य निर्माता म्हणूनच कार्य करायचे असते.

:-Mukund Madhukar Hingne.