“माझी सावली…..माझी पत्नी…!”

Describe a family member.

“She came into my life twenty-eight years ago and completely enveloped it. Throughout this journey of twenty-eight years, she has remained by my side like a shadow, through both happiness and sorrow. Sometimes a friend, sometimes a wife, and at other times, the strict mother of my child, she moves about the house, fulfilling all these roles. I don’t feel the slightest bit inferior in saying that she isn’t dependent on me. In fact, it’s I who have grown accustomed to relying on her. In her efforts to keep my disorganized and lazy self in check, she has instilled small but good habits in me.”

• “While I worked in the unstable fields of journalism and theater, she skillfully and frugally nurtured our household. In doing so, she set aside her own interests and focused solely on supporting me.
• While I struggled daily outside for a living, she managed the home. During times of financial crisis, she supported me with strength and careful planning, ensuring the household ran smoothly. No matter how difficult things got, her hope to dream of a better future became my source of strength.
• Although our situation gradually improved after our son was born, life still lacked stability. Despite that, she raised our child with care and values, ensuring he graduated as an engineer. Today, our son works as an engineer for a renowned company in Japan.
• Due to my writing and wandering nature, I often have a short temper and stubborn attitude, yet even today, she takes care of me as if I were a child.
• The recognition and awards I receive through journalism and the arts are more a result of her hard work than mine. She has completely dedicated herself to me, which is why I consider her my shadow. While there has never been a formal exchange or agreement between us, I feel that compared to everything she has done for me and our son, I have given her nothing in return.
• Is there such a thing as rebirth? I don’t know. But if there is, I hope to have her by my side in every life… like a shadow.”

अठ्ठावीस वर्षांपूर्वी माझ्या जीवनात आली आणि तिने माझं आयुष्यच व्यापून टाकलं. या अठ्ठावीस वर्षांच्या सोबतीच्या प्रवासात ती सुखात-दुःखात कायम माझ्या सोबत माझी सावली बनून राहिली आहे. कधी मैत्रीण, कधी पत्नी तर कधी माझ्या मुलाची शिस्तप्रिय आई म्हणून ती घरभर वावरत असते. ती माझ्यावर अवलंबून नाही हे सांगताना मला जरा सुद्धा कमीपणा वाटत नाही. याउलट मलाच तिच्यावर विसंबून रहायची सवय झाली आहे. माझ्या बेशिस्त आणि आळशीपणाला नियंत्रणात ठेवण्याच्या प्रयत्नात छोट्या-छोट्या पण चांगल्या सवयी तिने मला लावल्यात.

• मी पत्रकारिता आणि नाट्यक्षेत्र या अस्थिर क्षेत्रात कार्यरत असताना तिने अतिशय कल्पकतेने आणि काटकसरीने माझा संसार फुलवला. हे करताना तिने तिच्या आवडींना बाजूला ठेवत फक्त माझाच विचार करत मला साथ दिली आहे.
• उपजीविकेसाठी मी घराबाहेरचा रोजचा संघर्ष करत असताना तिने घर सावरले. आर्थिक संकटाच्या काळात मला धीर देत व्यवस्थित नियोजन करत घरखर्च भागवला आहे. कितीही संघर्षात असलो तरी भविष्याची चांगलीच स्वप्ने पाहण्याची तिची उमेद माझी ताकद ठरली.
• मुलाचा जन्म झाल्यानंतर परिस्थिती हळूहळू पालटत असली तरी आयुष्याला स्थिरता नव्हतीच. पण त्याही अवस्थेत तिने मुलाचे व्यवस्थित संगोपन आणि संस्कार करीत त्याला अभियांत्रिकी पदवीधारक केले. आज आमचा मुलगा जपानला अभियंता म्हणून नामांकित कंपनीत कार्यरत आहे.
• माझे लेखनकार्य आणि भटकंतीची वृत्ती यामुळे बराचसा चिडचिडा आणि हट्टी स्वभाव असताना आजही ती माझा एखाद्या लहान मुलासारखा सांभाळ करते.
• पत्रकारिता आणि कलेच्या माध्यमातून जे काही मला पुरस्कार मिळतात, कौतुक होते त्यापाठीमागे माझ्यापेक्षाही तिची मेहनत जास्त आहे. तिने स्वतःला माझ्यातच समर्पित केलं आहे. म्हणून तर मी तिला माझी सावली समजतो. आमच्या दोघात दिल्या-घेतल्याचा तसा कोणताच व्यवहार किंवा करार नसला तरी तिने आजवर माझ्यासाठी आणि मुलासाठी जे काही केलंय त्या तुलनेत मी तिला काहीच दिलेले नाही.
• पुनर्जन्म असतो का ? माहीत नाही. पण असेलच तर जन्मोजन्मी तिचीच साथ मिळावी…सावलीसारखी..!

:-Mukund Madhukar Hingne.