Tell us about your first day at something — school, work, as a parent, etc.

When we reach the midpoint of life, we often don’t clearly remember our first day of school or our first day at work, nor do we consider it particularly important to do so. However, the day we first take on the responsibility of parenthood is one we remember vividly until our last breath. The birth of a child, a part of our very being, is a priceless gift bestowed upon us by God. Therefore, everything we do for the upbringing of that child is embraced as a part of our responsibility as parents, and in fulfilling it, we find immense fulfillment and joy.

• During my school years, I was an average student. My parents were always worried about what the future held for me. Every parent wishes to be recognized in society through their child’s achievements, and my parents were no exception. However, they are not here today to witness my success. My son, however, has shown me such moments of pride much earlier in life. As a parent, the satisfaction I feel today makes me thank God every single day.
• Since the topic has come up, let me share this: when my son was born, I had abruptly resigned from my job. I didn’t even have enough money to pay the hospital bill where my wife had been admitted for delivery. But, unexpectedly, with the help of friends, I secured a significant business opportunity for a general insurance company. When Soham was born, I received a commission of ₹1.25 lakh in my bank account. My newborn son brought me my first substantial earnings in life. From that moment onward, I have experienced success at every stage of his growth.
• On his first day of school, I was more excited than him because, as his parent, my name would forever be linked to his. In school, he excelled not only academically but also in other creative activities, earning me a new identity among his school and friends as “Soham’s father.” Over time, I gained recognition and awards for my writing. But more than those accolades, the identity of being “Soham’s father” has meant the most to me. His achievements, from school to college, have honored me time and again.
• Today, my son, through his talent and hard work, is working in Japan. Even so, people know me as the father of a child working abroad. My son has given me the satisfaction I could not provide to my parents during their lifetime. Truly, parenthood is both a priceless gift and a profound responsibility bestowed by God.

“पालकत्व ही ईश्वराने दिलेली अमूल्य अशी भेट आणि जबाबदारी असते…!”

आयुष्याच्या मध्यावर आल्यानंतर शाळेचा पहिला दिवस किंवा नोकरीचा पहिला दिवस हा फारसा आठवत नसतो किंवा तो कदाचित आपल्याला लक्षात ठेवणे एव्हढे महत्वाचे वाटत नसते. मात्र आपल्यावर पहिल्यांदा पालकत्वाची जबाबदारी येते तो दिवस मात्र आपण आयुष्याच्या शेवटच्या क्षणापर्यंत लक्षात ठेवत असतो. आपलाच अंश असलेले अपत्य जन्माला येणे हीच ईश्वराने आपल्याला दिलेली अमूल्य अशी भेट असते. त्यामुळे त्या अपत्याच्या संगोपनासाठी केलेल्या सर्व गोष्टी आपण पालकत्वाची जबाबदारी म्हणूनच स्वीकारत असतो. त्यात आपल्याला धन्यता वाटत असते.

• मी शालेय वयात असताना अभ्यासात सर्वसामान्य असाच होतो. याचं भविष्यात काय होईल ? अशी चिंता माझ्या आई-वडिलांना कायम असायची. आपल्या मुलाच्या नावाने समाजात आपल्याला ओळख मिळावी ही प्रत्येक आई-वडिलांची इच्छा असते. तशीच इच्छा माझ्या आई-वडिलांची होती. पण माझा नावलौकिक पहायला ते आज हयात नाहीत. माझ्या मुलाने मात्र हे दिवस फार लवकर दाखवले. पालक म्हणून आज मी जेव्हढा समाधानी आहे त्यासाठी रोज मी ईश्वराचे आभार मानतो.
• विषय निघालाच आहे म्हणून सांगतो, माझ्या मुलाच्या जन्मावेळी मी तडकाफडकी नोकरीचा राजीनामा देवून आलेलो होतो. पत्नीला डिलेव्हरीसाठी ज्या हॉस्पिटलमध्ये दाखल केले होते, त्याचे बिल भरण्याइतके देखील पैसे माझ्याजवळ नव्हते. पण अचानक मला मित्रांच्या साहाय्याने एका जनरल इन्शुरन्स कंपनीसाठी मोठ्या प्रमाणावर बिझनेस मिळाला आणि मुलगा सोहम जन्माला तेंव्हा माझ्या बँक अकाऊंट मध्ये सव्वा लाख रुपये कमिशन जमा झालेले होते. जन्माला आलेल्या माझ्या मुलाने मला आयुष्यात पहिल्यांदाच एव्हढा मोठा पैसा दाखविला होता. त्याच्या वाढीच्या प्रत्येक टप्प्यावर मी यशस्वी होत आलोय.
• त्याच्या शाळेच्या पहिल्या दिवशी मीच जास्त खुश होतो. कारण पालक म्हणून त्याच्या नावापुढे माझे नाव कायमस्वरूपी लागले होते. शाळेत तो अभ्यासा बरोबरच इतर कला प्रकारात अग्रेसर असल्याने शाळेत आणि त्याच्या मित्रांमध्ये ‘सोहमचे बाबा’ ही नवी ओळख मला मिळाली. पुढे मला माझ्या लेखनकार्यातून पुरस्कार आणि नाव मिळत गेले. पण माझ्या नावलौकिकात पुरस्कारापेक्षाही ‘सोहमचे बाबा’ ही ओळख माझ्यासाठी महत्वाची ठरली आहे. त्याच्या शालेय पासून महाविद्यालयीन शिक्षणापर्यंत मिळवलेल्या यशाने मलाच सन्मानित केले आहे.
• आज माझा मुलगा त्याच्या कर्तृत्वाच्या आणि गुणवत्तेच्या जोरावर जपानमध्ये जॉब करतोय. तरी देखील परदेशी गेलेल्या मुलाचे वडील म्हणून लोक ओळखतात. मी माझ्या आई-वडिलांना त्यांच्या हयातीमध्ये जे समाधान देवू शकलो नाही ते समाधान माझ्या मुलाने मला दिले. खरंच पालकत्व ही ईश्वराने दिलेली अमूल्य अशी भेट आणि जबाबदारी असते.

:-Mukund Madhukar Hingne.