What is your mission?

As a journalist and writer who works in “Marathi,” a language spoken by a very small number of people globally, I realized that a blog is the most suitable medium to share my thoughts with readers worldwide and engage in open dialogue with them. With this realization, I started my blog in 2022. To be fair, it was a late start for me. At the age of 56, with no prior experience in computers and without any external help, I took the bold step of launching the blog avatibhavati.com, driven solely by my “mission.”

• For the past 35 years, I have been writing in Marathi on various topics in diverse formats. Writing has become my primary means of livelihood. I have received a good response from Marathi readers through my journalistic articles and plays. However, readers are like an infinite ocean, and despite my efforts, my writing remains confined to the limitations of a regional language.
• Due to the restrictions of the mediums I have used so far, I have not been able to reach even the entire Marathi-speaking audience. This realization made me feel the need for a stronger platform to engage openly with Marathi readers worldwide.
• When I decided to leave my newspaper job and pursue writing full-time, discussions with colleagues and friends revealed that a “blog” could be an excellent platform for this purpose. At that time, I was entirely unfamiliar with blogs. Additionally, I had started using computers only in 2000, at the very last stage of my job, solely for basic office work needed to retain my position.
• When I decided to start a blog, I tried gathering information from the internet and discovered WordPress. I registered on WordPress and started my blog using my mobile phone. However, I faced significant challenges with language. My proficiency in English had always been weak since my school days. Despite this, with determination and perseverance, I independently created my blog (though my mobile often hung due to incorrect commands—only I know how frustrating it was!).
• Initially, since my writing was entirely in Marathi, I received very few views. Likes and comments were far-fetched dreams, and I struggled to increase subscribers. At one point, I even considered shutting down the blog out of frustration.
• Eventually, my friends advised me to incorporate English into my blog. However, since I am not fluent in English, I found a wonderful solution in ChatGPT. Now, I express my thoughts in Marathi and translate them into English with the help of ChatGPT, making them accessible to readers worldwide.
• Today, the situation has significantly improved, with better subscribers, views, likes, and comments. I am now ready to engage openly with the world, which is my true “mission.”

“ब्लॉगच्या माध्यमातून जगभरातील वाचकांशी मुक्तसंवाद साधने हेच माझे ध्येय…!”

संख्यात्मक दृष्टीने जगभरात अत्यंत कमी संख्येने बोलल्या जाणाऱ्या भारतातील “मराठी” या भाषेतून लेखनकार्य करणाऱ्या माझ्यासारख्या पत्रकार आणि लेखकाला आपले विचार जगभरातील वाचकांपर्यंत पोहचवून त्यांच्याशी मुक्तसंवाद साधण्यासाठी “ब्लॉग” शिवाय अन्य योग्य पर्याय नसल्याचे लक्षात आल्यानंतर २०२२ मध्ये मी ब्लॉग सुरू केलाय. तसं पहायला गेलं तर मी ही उशिरा केलेली सुरुवात आहे. वयाच्या ५६ व्या वर्षी कोणताही संगणकीय अनुभव नसताना, कोणाचीही मदत मिळत नसताना avatibhavati.com हा ब्लॉग सुरू करण्याचे धाडस हे केवळ “ध्येय” म्हणूनच केले आहे.

• मी गेल्या ३५ वर्षांपासून मराठी भाषेतून विविध विषयांवर विविध प्रकारचे लेखन करतोय. लेखनकार्य हेच मी माझ्या उपजीविकेचे साधन बनवले आहे. मला वृत्तपत्रीय लेखनकार्यातून आणि नाट्यलेखनातून मराठी भाषिक वाचकांचा प्रतिसाद देखील चांगला मिळतोय. पण वाचक म्हणजे अथांग समुद्रासारखा असतो.
• माझं लेखन हेच मुळात प्रादेशिक भाषेच्या मर्यादेत असल्याने मी ज्या माध्यमातून वाचकांपर्यंत पोहचण्याचा प्रयत्न करत आहे त्या माध्यमांच्या मर्यादेमुळे मी आजवर संपूर्ण मराठी भाषिक वाचकांपर्यंत देखील पोहोचलेलो नाही. हे सत्य आहे. सर्वदूर पोहोचलेल्या मराठी भाषिक वाचकांशी मुक्तसंवाद साधण्यासाठी आणखी एका सशक्त माध्यमाची गरज भासत होती.
• जेंव्हा मी वृत्तपत्राच्या नोकरीतून मुक्त होत स्वतंत्रपणे पूर्णवेळ लेखनकार्य करण्याचा विचार मनाशी पक्का केला. त्यावेळी सहकाऱ्यांशी आणि मित्रांशी चर्चा केल्यानंतर “ब्लॉग” हे उत्तम व्यासपीठ असल्याचे चर्चेतून समजले.
• तोपर्यंत मी “ब्लॉग” या विषयाशी पूर्णपणे अनभिज्ञ होतो. शिवाय माझ्या नोकरीत मी संगणक हाताळणे हा विषय अगदी शेवटच्या टप्प्यात म्हणजे २००० साली सुरू केला होता. मला फक्त टिपिकल ऑफिस वर्क जमेल (नोकरी वाचविण्यापूरते) एव्हढेच काम संगणकावर करता येत होते. मी ज्या शहरात राहतोय तिथे मी ब्लॉग सुरू करेपर्यंत अन्य कुणी ब्लॉगर असल्याचे मला माहित नव्हते. अश्या स्थितीत मी ब्लॉग सुरू करण्याचा निर्धार केला.
• इंटरनेट वरून माहिती घेण्याचा प्रयत्न केला. तेंव्हा वर्डप्रेस या माध्यमाची माहिती मिळाली. मी मोबाईलवरच वर्डप्रेस मध्ये नोंदणी करत ब्लॉग सुरू केला. ते करताना मला भाषेची खूप अडचण आली. शालेयस्तरापासून माझा इंग्रजी हा विषय खूप कच्चा आहे. पण मी जिद्दीने आणि चिकाटीने माझा स्वतंत्रपणे ब्लॉग तयार केला. (हे करताना चुकीच्या कमांड दिल्याने माझा मोबाईल कितीवेळा हँग होत होता ? हे मलाच माहीत.)
• सुरुवातीला मी माझे लेखन मराठी भाषेतून करत असल्याने मला व्ह्यूज खूपच कमी मिळत होते. लाईक आणि कमेंट तर खूप दूरचा विषय होता. सबस्क्राईबर वाढविण्यासाठी माझे प्रयत्न सुरू होते. नैराश्यातून एकदा ब्लॉग बंद करण्याचा विचार देखील मनात आला होता.
• शेवटी माझ्या मित्रांनी मला इंग्रजी भाषेचा आधार घेण्याचा सल्ला दिला. पण मला तर इंग्रजी भाषा येत नाही. त्यावर चॅट जीपीटी हा सुंदर पर्याय समोर आला. आता मी माझे विचार मराठी भाषेत मांडतोय, चॅट जीपीटीच्या साहाय्याने इंग्रजीत भाषांतरीत करून ते तुम्हा वाचकांपर्यंत पोहोचवतोय. आता सबस्क्राईबर, व्ह्यूज, लाईक आणि कमेंटची स्थिती चांगली झाली आहे. आता मुक्तपणे जगाशी संवाद साधायचा मी सज्ज झालो आहे. हेच तर माझे “मिशन” आहे.

:-Mukund Madhukar Hingne.