Who are your favorite people to be around?

For me, the most beloved people in my life are my wife, Smita, and my son, Soham. Spending time with them is the most joyful moment for me. Conversations with my wife, our daily chats at home, the lessons I learn from her experiences, and simply being in her company—all of these are very dear to me. She is my true companion, standing by me through every joy and sorrow.

Reading my expressions has been her daily routine for the past 28 years. No matter how much I try to hide something, just one glance at me, and she understands everything. She knows very well what I need and what I don’t. Both of them are always busy taking care of my mood and ensuring my well-being.

In my son's absence, I spend more time with my wife, immerse myself in my favorite writing, and engage in discussions on various topics with my friends to unwind.

My wife has set aside her personal dreams to stand by me for a lifetime. I not only consider this sacrifice invaluable, but it has also been a great source of inspiration for me. Sacrificing one’s ambitions for the love of a partner is something only a woman can do—it is beyond a man’s reach. That is why I cherish her presence so deeply.

Our son is the dream we envisioned together, a precious gift from God. Because of this, I find immense strength in the company of both my wife and son.

My son is also an important part of my life. I love having discussions with him, delving into his thoughts, and learning about his new and past experiences. However, since he has been abroad for the past year, his absence is felt. Still, we stay connected through phone calls and online communication, which makes him remain an inseparable part of my life.

Yet, there are moments when memories of him flood my mind, and I long to have real conversations with him. But I understand that this phase is crucial for his growth, and seeing him succeed fills me with pride.

Ultimately, the most cherished people in my life are my wife and son—they always remain in my thoughts and close to my heart.

“माझी पत्नी आणि मुलगा यांची सोबत हाच माझा आधार..!”

माझ्यासाठी सर्वात आवडती माणसं म्हणजे माझी पत्नी सौ. स्मिता आणि मुलगा सोहम. त्यांच्या सोबत वेळ घालवणं म्हणजे माझ्यासाठी आनंदाचा सर्वोच्च क्षण असतो. माझ्या पत्नीबरोबरचे संवाद, घरातील रोजच्या गप्पा, तिच्या अनुभवांमधून शिकण्यास मिळणाऱ्या गोष्टी आणि तिच्या सहवास—हे सगळं मला खूप प्रिय आहे. ती माझी खरी सोबती आहे, जी माझ्या प्रत्येक सुख-दुःखात साथ देते. माझा चेहरा वाचणे हा तिचा गेल्या २८ वर्षांपासूनचा दिनक्रम झाला आहे. मी कितीही लपविण्याचा प्रयत्न केला तरी ती माझ्याकडे एकवार पाहून लगेच समजून घेते. मला काय हवं, काय नको हे तिला चांगलेच माहीत आहे. ते दोघेही माझा मूड सांभाळण्यात नेहमी व्यस्त असतात.

माझ्या मुलाच्या अनुपस्थितीत, मी माझ्या पत्नीबरोबर जास्त वेळ घालवतो, माझ्या आवडत्या लिखाणात गुंततो, आणि मित्रांबरोबर वेगवेगळ्या विषयांवर चर्चा करून मन मोकळं करतो.

माझ्या पत्नीने माझ्या सोबत आयुष्यभराची साथ देण्यासाठी तिच्या व्यक्तिगत स्वप्नांना दूर सारले आहे. तिचा हा त्याग मला फार महत्वाचा तर वाटतोच पण तो माझ्यासाठी प्रेरणा देणारा ठरला आहे. आपल्या जोडीदारावर प्रेम करताना स्वतःच्या महत्वाकांक्षांचा त्याग करणे हे फक्त स्त्रीलाच जमू शकते, पुरुषांच्या आवाक्यातील ती गोष्ट नाही. म्हणूनच मला तिचा सहवास खूप प्रिय आहे. मुलगा तर आम्ही पाहिलेले स्वप्नंच….परमेश्वराने प्रत्यक्ष आम्हाला भेट म्हणून दिले आहे. त्यामुळेच मला या दोघांच्या सहवासाचा खूप मोठा आधार वाटतो.
माझा मुलगाही माझ्या आयुष्यातील एक महत्त्वाचा भाग आहे. त्याच्याशी चर्चा करणं, त्याच्या विचारांमध्ये गुंतून जाणं, त्याच्या नव्या-जुन्या अनुभवांबद्दल जाणून घेणं—हे सगळं मला खूप आवडतं. मात्र, गेल्या वर्षभरापासून तो परदेशात असल्यामुळे त्याची अनुपस्थिती जाणवत असते. तरीही, फोन आणि ऑनलाइन संवादाच्या माध्यमातून आम्ही संपर्कात असतो, आणि त्यामुळे तो अजूनही माझ्या आयुष्याचा अविभाज्य भाग वाटतो.
तरीही, कधी कधी मुलाच्या आठवणी येतात आणि त्याच्याबरोबर प्रत्यक्ष गप्पा मारण्याची इच्छा होते. पण हे समजून घेतो की त्याचा हा टप्पा त्याच्या आयुष्यासाठी महत्त्वाचा आहे, आणि त्याचं यश पाहून मला अभिमान वाटतो. एकंदरीत, माझ्यासाठी सर्वात प्रिय माणसं म्हणजे माझी पत्नी आणि मुलगा—जे नेहमीच माझ्या विचारांमध्ये आणि हृदयाच्या जवळ असतात.

:-Mukund Madhukar Hingne.