What bothers you and why?

• This topic was given as a prompt on 18th July 2023. Of course, after two years, the same topic can be presented in a different manner. At that time, I had written a post in Marathi about family and gradually weakening relationships. Naturally, due to the language barrier, only Marathi bloggers had liked that post. Now, I will attempt to create a different piece of writing based on the same content.

✍️
Each of us is troubled by something in life. Pain is not only physical — it also exists on mental, emotional, and social levels. Sometimes we are aware of it, and sometimes we aren’t. Every pain has a root cause — an old memory, a broken expectation, or a sense of incompleteness. Recognizing our own emotions and reflecting on them is an essential process for mental well-being. Today, let us explore this topic in depth. See if your answer aligns with mine.

💠
The pains in life cannot be avoided, but they can be understood and reflected upon. While they may not have a cure, self-reflection is always possible. Sometimes by speaking, sometimes by writing, and sometimes simply by accepting, we can ease this sorrow. And that is why asking the question — "What bothers you and why?" — and answering it for yourself becomes truly essential.

---

1️✴️ The Gap Between Expectation and Reality

What troubles us most is the wide gap between our expectations and reality. We believe certain people will behave in certain ways — they will respond to us, care for us. But when that doesn’t happen, our hearts sink. This mental erosion continues silently in daily life, and though we may appear cheerful, we become hollow inside.

---

2️✴️ Silence – The Noose Around Relationships

People stop talking, communication fades, and a void is created in relationships. This silence deeply disturbs me. Because it is through words that people connect, and silence only widens the distance. I feel that many misunderstandings can be avoided through dialogue, but when even that disappears, the bond becomes merely a name.

---

3️✴️ My Own Limitations and Helplessness

Sometimes, my own helplessness troubles me. When I fail to respond appropriately, act rightly, or help someone when I should have, a sense of guilt arises within. Even though I know I cannot do everything, my mind still struggles to accept it.

---

4️✴️ Ingratitude – The Pain of Being Forgotten

We give a lot to some people — our time, love, care… but when they act as if it never mattered, it hurts deeply. Even if we don’t expect gratitude, we at least hope the bond will remain. But when someone tears the whole page away, we can’t help but ask ourselves, “Where did I go wrong?”

---

5️✴️ The Confused Moral Values of Society

What troubles me is that in today’s world, honesty, integrity, and sensitivity have little value. Those who lie seem to move forward, while the genuinely good ones fall behind. In such a situation, holding on to one’s values feels like facing repeated failures. Yet, I am determined to stand by them.

---

6️✴️ Unfinished Relationships and Endless “What Ifs”

Some relationships in life remain incomplete. Conversations are left unsaid, apologies remain unexpressed, or love stays unspoken. Years later, those moments still echo in the mind. The thoughts of “What if…” keep gnawing at the heart. And it is these “what ifs” that trouble me the most.

---

“प्रत्येकवेळी त्रासाच्या मुळाशी असलेलं कारण समजेलच असे नाही…!”

तुम्हाला काय त्रास देतं आणि का?

• १८ जुलै २०२३ ला हा विषय प्रॉम्प्टने दिला होता. अर्थात दोन वर्षांनंतर हा विषय वेगळ्या पद्धतीने मांडता येईल. त्यावेळी मी कुटुंब आणि विस्कळीत होत चाललेली नाती यासंदर्भात ‘मराठी’ भाषेतून पोस्ट लिहिली होती. अर्थात भाषेच्या अडचणीमुळे त्यावेळी त्या पोस्टला लाईक फक्त मराठी ब्लॉगरनी केले होते. आता याच कंटेंट वर वेगळे लिखाण करण्याचा माझा प्रयत्न राहील.

✍️
आपण प्रत्येकजण जीवनात काही ना काही गोष्टींनी व्यथित होतो. त्रास हा केवळ शारीरिक नसतो, तर तो मानसिक, भावनिक आणि सामाजिक पातळीवरही असतो. काही वेळा तो आपल्याला समजतो, तर काही वेळा त्याची जाणीवही नसते. प्रत्येक त्रासाच्या मुळाशी काहीतरी कारण असतं – काही जुनी आठवण, अपेक्षाभंग, किंवा अपुरेपणा. स्वतःच्या भावना ओळखून त्यांच्यावर विचार करणं ही मानसिक आरोग्यासाठी आवश्यक प्रक्रिया आहे. आज आपण याच विषयावर सखोल विचार करूया. तुमचं उत्तर माझ्याशी मिळतं का, हेही पाहा.

💠 
जीवनातील त्रास टाळता येत नाहीत, पण त्यांना समजून घेऊन त्यावर विचार करता येतो. त्यांच्यावर उपचार नसले तरी आत्मपरीक्षण नक्कीच आहे. कधी बोलून, कधी लिहून, तर कधी स्वीकारून आपण हे दुःख हलकं करू शकतो. आणि म्हणूनच – "तुम्हाला काय त्रास देतं आणि का?" – हा प्रश्न विचारणं आणि स्वतःला उत्तर देणं, हे फार आवश्यक आहे.

---

१️✴️ अपेक्षा आणि वास्तव यातील अंतर

आपल्याला सर्वांत जास्त त्रास होतो, तो म्हणजे आपल्या अपेक्षा आणि वास्तव यातील मोठं अंतर. आपल्याला वाटतं की विशिष्ट माणसं आपल्याशी विशिष्ट वागतील, आपल्याला उत्तर देतील, आपली काळजी घेतील. पण तसं घडलं नाही की आपलं मन खचतं. ही मानसिक कुरतड रोजच्या जीवनात नकळत चालू असते आणि आपण हसत असूनही आतून गडद होतो.

---

२️✴️ अबोलपणा – नात्यांचा गळफास

माणसं बोलणं बंद करतात, संवाद थांबतो आणि त्या नात्यांमध्ये शून्य निर्माण होतं. हा अबोलपणा मला फार त्रास देतो. कारण शब्दांमधून माणसं जोडली जातात, आणि मौन फक्त अंतर वाढवतं. मला वाटतं की, संवादातून अनेक गैरसमज टाळता येतात, पण जेव्हा तोच संवाद गायब होतो, तेव्हा नातं फक्त नावापुरतं उरतं.

---

३️✴️ स्वतःच्या मर्यादा आणि असहाय्यता

कधी कधी मला माझीच असहाय्यता त्रास देते. एखाद्या प्रसंगी योग्य उत्तर देता आलं नाही, योग्य वागता आलं नाही, किंवा कुणाला मदत करता आली नाही, की मनांत अपराधाची भावना निर्माण होते. आपण सगळं काही करू शकत नाही, हे मान्य असलं तरी मन तसंच स्वीकारत नाही.

---

४️✴️ कृतघ्नता – विसरण्याची वेदना

कुणासाठी आपण खूप काही करतो, वेळ देतो, प्रेम करतो… पण जेव्हा हे सगळं विसरून तो माणूस वागतो, तेव्हा फार खोल दुखतं. कृतज्ञतेची अपेक्षा नसली तरी, कमीत कमी संबंध टिकून राहतील, एवढीच माफक अपेक्षा असते. पण जेव्हा माणसं संपूर्णच पान फाडून टाकतात, तेव्हा आपणच आपल्याला विचारतो – “काय चुकलं?”

---

५️✴️ समाजातील गोंधळलेली मूल्यव्यवस्था

आजच्या समाजात खरेपणा, प्रामाणिकपणा आणि संवेदनशीलता यांना फारसे स्थान राहिलं नाही, हे मला त्रास देतं. जो खोटं बोलतो, तो पुढे जातो. जो मुळात चांगला आहे, तो मागे राहतो. अशा स्थितीत आपली मूल्यं जपणं म्हणजे वारंवार अपयशाचा सामना करणं. पण तरीही त्या मूल्यांवर टिकून राहण्याचा निर्धार मला आहे.

---

६️✴️ अपूर्ण राहिलेली नाती आणि असंख्य ‘जर-तर’

आयुष्यात काही नाती पूर्ण होत नाहीत. कुणाशी बोलायचं राहून जातं, क्षमा मागायची राहते, किंवा आपलं प्रेम व्यक्तच करता येत नाही. मग वर्षांनीसुद्धा त्या क्षणांची आठवण मनात उगम पावते. ‘जर असं झालं असतं तर…’ हे विचार वारंवार मनाला पोखरत राहतात. आणि हे ‘जर-तर’च मला सर्वाधिक त्रास देतात.

---

:-Mukund Madhukar Hingne.