सांगण्याच्या पद्धतीवर स्वीकारणे अवलंबून असते….!

“Currently, due to the Ganesh festival, a devotional atmosphere has been created throughout India, similar to how it is during the month of Ramadan. In India, the Muslim community is involved in various small businesses related to the Ganesh festival, ranging from the creation of Lord Ganesh idols to decoration, and the sale of flowers and fruits. A similar scenario is seen during Christmas. The point is that the role of acceptance depends on what you say and how you say it. The same applies to the truth.”

“When an incident is conveyed from one person to another, it often undergoes several changes along the way. Due to this, even an eyewitness at the scene may feel pressured while telling the truth. This means that you are often forced to accept a ‘narrative’ endorsed by many as the ‘truth.’

American author, entrepreneur, and corporate trainer Jack Canfield says that you should trust your gut feeling about something, listen to what others are saying, and observe the results of your actions. Once you know the truth, you can begin the process of improvement, which will benefit everyone.”

Not all “truths” are accepted, and this rarely happens. It depends on how you present the “truth” to others. If you present it in an overly aggressive or harsh manner, it ceases to be the truth. Instead, it turns into “provocation.” Therefore, if you calmly and gently explain something to someone, they will be more convinced of its truth. Otherwise, they may perceive your words as provocation, and with their own agitated thoughts, they might attempt to present it to others as “bare truth,” which is not beneficial for society. This is what seems to be happening everywhere nowadays.

सध्या भारतात गणेशोत्सवामुळे एकूणच भक्तिमय वातावरण निर्माण झाले आहे. जसे रमजानच्या महिन्यात वातावरण असते. भारतात तर मुस्लिम समुदाय हा श्री गणेशाची मूर्ती तयार करण्याच्या उद्योगापासून ते त्याची आरास, फुले-फळे विक्री अशा अनेक छोट्या व्यवसायाच्या माध्यमातून जोडलेला आहे. हेच चित्र नाताळच्या निमित्ताने दिसते. मुद्दा हाच आहे की, तुम्ही काय सांगता आणि ते कशा पद्धतीने सांगता यावरच ते स्वीकारण्याची भूमिका ठरते. सत्याच्या बाबतीतही असेच आहे.

एखादी घडलेली घटना एका कडून दुसऱ्यापर्यंत पोहोचताना त्या घडलेल्या घटनेत देखील अनेक बदल झालेले दिसून येतात. या प्रकारामुळे घटनास्थळी असलेल्या प्रत्यक्षदर्शीला सुद्धा सत्य सांगताना दडपण येते. म्हणजेच अनेकांनी दुजोरा दिलेले “कथन” तुम्हाला “सत्य” म्हणून स्वीकारण्याची वेळ येते.
अमेरिकन लेखक, उद्योजक आणि कार्पोरेट ट्रेनर असलेले जॅक कॅनफिल्ड म्हणतात की, एखाद्या गोष्टीबद्दल तुमच्या अंतः प्रेरणेवर विश्वास ठेवा, लोक काय म्हणत आहेत ते ऐका आणि तुमच्या कृतींचे परिणाम पहा. एकदा तुम्हाला सत्य कळले की, तुम्ही सुधारण्याची कृती सुरू करू शकता. सर्वांनाच त्याचा फायदा होईल.

सगळ्याच “सत्य” गोष्टी स्वीकारल्या जातात, असे अजिबात घडत नाही. कारण तुम्ही दुसऱ्यासमोर “सत्याची” मांडणी कशाप्रकारे करता यावर ते अवलंबून असते. अधिक भडकपणे किंवा उग्रतेने जर तुम्ही इतरांना काही सांगण्यास जाल तर ते सत्य उरत नाही. याउलट त्याचे रूपांतर “चिथावणी” मध्ये होते. त्यामुळे नेहमीच संयमाने अतिशय मृदुभाषेत तुम्ही समोरच्या व्यक्तीला समजावून सांगाल तर त्याला “सत्याची” खात्री पटेल. अन्यथा तुमच्या सांगण्याला तो “चिथावणी” समजेल आणि त्यात तो व्यक्ती स्वतःच्या मनाचे प्रक्षोभक विचार घुसडून “नागडे सत्य” म्हणून इतरांसमोर मांडण्याचा प्रयत्न करेन. जे समाजाच्या हिताचे नाही. सध्या सगळीकडे हेच घडू पहात आहे.

:-Mukund Madhukar Hingne.